Bir mezar kazdım istedim ki nefsimi gömeyim.

Çıksın aradan benliğim, aynada kendimi göreyim.

Aramızdan su sızmayacak kadar bile aralık yokken, kainatın kara deliğine özenmişcesine kendimi boşlukta buldum. Çıkmanın yeteneğe tabii olduğu  cilalanmış bahtsızlığımda, boğuluyor aklıma yatmayan hüzünler. Cephelerim yenik. Ben artık çok yoruldum. Size kalsın, tiryakisi olduğunuz orospu kılıklı sevmeler.

80 milyon "kusur" insanın içinden, götünü krikosuz kaldıran, sahip olduğun "ego"nun alnından öpüyorum.

Merhem dedigin yaradan okujur

Pergem dediğin nefes ile dokunur.

Aşık kişi bıkmaz, aşk ile yoğrulur

Ölmeden önce ölenin harcıdır bu.