Kendime Notlarım;
** Sahibi olduğumu düşündüğüm şeylerin aslında benim olmadığının bilincindeyim.
** İnsanların; sadece ve sadece İYİ ve KÖTÜ olarak birbirinden ayrıldığının farkındayım.
** Yaptığım, düşündüğüm veya olmasını istediğim şeylerin, evrenin bir yerlerinde zamanın bir periyotunda mutlaka sonuca ulaşacağını biliyorum.
** Dünyanın kendine has bir dengesinin olduğunu, gücümün yettiği ölçüde bazı şeyleri iyileştirip, yetmediklerine üzülmemem gerektiğinin farkındayım.
** Duyularımla algılayabildiğim dünyanın dışında , algılayamadığım bir dünya olduğunun farkına vardım.
** Yoğun olarak istemediğim şeylerin, bilinçaltımda , olumsuz düşünceler tarafından zayıfladığını gördüm.
** Hiçbir şey kendisinden vazgeçilmez olmadığı gibi, hayatımı sürdürmem içinde varlığı şart değilmiş.
** Sadelikte, nefes varmış.
** Önemsemediğim küçük şeylerin büyük etkileri olabileceğini biliyorum.
** Düşüncelerimi, bakış açımı değiştirdiğimde; başıma gelecek şeylerin gidişatını da değiştirebileceğimi biliyorum.
** Öfke, marazlıdır, öldürür.
** Negatif insanlardan uzak durmak pozitif bir adım.
** Özenti yaşam, çok şey kaybettirir.
** Kimseden teşekkür bekleme, teşekkür et....

Dünlerinin bulaştığı tüm geleceğini, adamın kalbine kusan bir kadının son sigarasıyım. Söylenmemiş cümlelerin ruhu şad olsun!..

Ağladığında yüzünde oluşan çizgiler yol ayrımlarına dönüşüyordu kadının
ve her birinin sonu, can yakan tek bir adama cıkıyordu..

Eksilen taraflarımızın gereksiz muhtaçlıkları yüzünden tamamlanamadık biz...

Takdirini küçümseyecek dalaletten uzaklaştır,
iradene teslimiyeti mukadder et Allah'ım....

İnsaniyetlik namına yaşıyoruz tamam da, hayata karşı pek bi detoneyiz yahu..
TDK' da olmayan fiilleri yaşamakta neyin nesi? ...

Saçlarına aşk takan kadınlar geçiyor kaldırımlardan. Öte yandan, zihni çamur, fikri halt yemiş, kendini kaybetmiş uğursuzlar cirit atıyor şehrimin sokaklarında.
Sevilesi kadınların güzellikleri dibe batıyor, çirkin bakışlarda..

Aklından bi cenin tut. Sakat olsun. Sonra, varlığı baştan başa doğum lekesi olacak halini düşün. İki ile çarp, yerküreyi kaplamış bi ura benzesin. Acımtırak insan bakışı ekle, anne hüznüne böl.
Sonuç " hiç " ...

Tüm insanları mesaisini bitirmiş, geceye ayazlanan bir kaldırım taşıyım.
Kalabalığa ağır, kimsesizlere bağır, gündüze sağırım...

(...) Sana rastlamanın akıl almaz heyecanı şöyle dursun,
bakışlarımız denk geldiğinde " ben aslında çok yanlızım" gerçeğinin aksini oynamak beni yoruyor. Tahammülü imkansız sızımdan öper misin? .