Sanma ki her dert sende, kaldın dipsiz kuyuda,

Bittim dediğin yerde kaldırır, budur  kaderin bi huyuda.

 Başını önüne eğmiş  cesaretsiz biriyim
Tut elimden  Ya Rab, ben ancak sayende diriyim

Eyvallah diyebilsek önümüze serilenler yeterdi.
Kibrin ağına düştük ya, beterden de beterdi

İsmiyle müsemma, sırat incedir kıldan.

Kıldan geçende nefsini sorarlar kuldan.

Nasiplenmişsen eğer Tevhid denilen nurdan.

Bi’zar olma gönül, Rabbini bilene cehennem mi var?

Demandım agâh olmak her nefs-i tuzaktan
Sırra eren geçti kapıdan, bense uzaktan uzaktan…

Bilmem ki yol nedir, bilmem usul nedir?
Bu yolcunun, Yarabbi!  Sensin amiri..
Süsledim dünyaya yüzümü, gafletle!
Bozulan gönlümün, ancak sende tamiri...

Varlığınla varlıklandım, varlığının gedasıyım.
Yokluğumla görünürüm, varlığının edasıyım.
Varlığım yoktur benim, yokluğum vardır benim.
Varlığının tezahürü, hakikatinin sedasıyım…