Aklını önce tutma, nedenin de nedeni var.

Keyfi değil, gördüğün her şeyin bedeni var.

Sureti, sireti bırak, kaldır aradan perdeyi

Düşün ki, zerrenin dahi mürşid-i sedeni var..

Bir şeyi kendin için yaparsan, bu cismani bir  lezzettir. Sınırlıdır.

Bir şeyi başkası için yaparsan bu ruhani bir lezzettir. Öteleri vardır. 

Rabb’in tecellisi ve isimlerinden lezzet almaya varır iş.

Ruhunu Rabb’in ile doyur !…

Allah bizi sever…

Kalbe ilham eder sever,

İyilik yapabilmeyi vesile kılar sever, 

Sadıra duygu salar sever..

Varlığımız  Vedud’dur bizim, yokluğumuz dahi Vedud...

Rabb’in bize vermiş olduğu “kıymet”i , 

nasılda  “insan” eşiğine indrerek zâyi ettik ömrümüzü.

Üzerinde elbise olan insan kendini çıplak görebilir mi? 

En güzel tecellisi “Sen” iken, nedir bu ruhundaki çıplaklık..

El-Hafîz  elbisesini giy, rüküşlüğü bırak! 

Yoksulluğu istemeden;  Allah’ı,

Yoksulluğunla övünmeden Peygamberi anlayamazsın.

Dünyalıkların azalsın ki, merteben yükselsin.

İnsanlık makamını geçiver, hayvan ol.

“Oruç” nefsi öldürürde, nefsine yenilirsin diye sana mühlet verir. 

Gündüz öldürür, akşama iftar sonrasında diriltir.

Ölüm Allah’ın emri ya hani..

O vakit 

“Aşk” ile öl;   “Aşk” ile diril